Vivianne Schuijren
Voor Vivianne is beeldhouwen op de eerste plaats werken in de ruimte waarin vorm 'weer' centraal mag staan. Om die vorm maximaal tot uitdrukking te brengen besteedt zij veel aandacht aan restruimte. De werken zijn als het ware opgebouwd rondom de restruimte. Bij haar bronzen beelden doet zij dit op geheel andere wijze dan in de marmeren beelden, toch is haar hand duidelijk in de verschillende materialen aanwezig. Aan alle zijden kan je de liefde voelen waarmee de maakster het marmer heeft behandeld.
De sculpturen van Vivianne Schuijren zijn niet louter figuratief, ze roepen bij de beschouwer zowel monumentale als ook landschappelijke associaties op, waarbij de figuratie slechts de aanleiding vormt, voor hetgeen zich daarbinnen afspeelt. Vivianne zet de gestaltes die ze creëert niet neer als een object, maar als een organische beweging. Zoals een krokus in de winter uit bevroren grond oprijst. Vanuit de massa, de materie zelf, de steen, rijst de beweging opwaarts naar naar verfijning en nuancering. Spelenderwijs, ritmisch een balans vindend tussen massa en de complementaire ruimte er omheen, waarin de vorm zich leesbaar aftekent, tussen hoekig en rond. Natuurlijke licht inval; veranderlijke schaduw, versterken deze beweging en de klankkleur van de sculptuur.
De betekenissen die Vivianne Schuijren in haar beelden legt zijn in de vorm zelf gelegen en geven zich maar ten dele prijs. Dit laat de verbeelding van de beschouwer in het onzekere maar geeft ook de vrijheid voor eigen beleving.
De inspiratie voor haar ontwerpen en haar vormtaal haalt Vivianne Schuijren uit de natuur, en uit de innerlijke beleving, die tezamen haar werkelijkheid vormen. Haar verhouding tot die werkelijkheid hebben zowel een analytische als een organische gedaante. Die zich zowel in haar vormtaal als in haar werkwijze toont. Haar ontwerpen schets zij direct in klei. Van een potentieel schets kan een meer uitgewerkte prototype worden gemaakt.
Wanneer dit prototype tot in detail is uitgewerkt en voldoet aan de eisen van het materiaal kan het in een groter formaat worden uitgevoerd. Vorm, materiaal en werkmethode staan dan voor een belangrijk deel vast. De uitvoering is hoofdzakelijk een kwestie van ambacht, waarbij weinig aan het toeval wordt overgelaten. Deze werkmethode maakt van haar een klassieke beeldhouwer, hoewel zij niet schuwt om voor het grove voorwerk van grote sculpture gebruik te maken van moderne computer gestuurde technieken. \
De vorm wordt mede bepaald door de mogelijkheden en de beperkingen van het materiaal. Aangezien vorm en materiaal moeten samen vallen is de keuze van het materiaal van wezenlijk belang. Sinds 2012 werkt Vivianne Schuijren voornamelijk in Carrara marmer, niet alleen omdat dit een duurzaam materiaal is, het uitermate geschikt materiaal is om haar vormtaal in uit te drukken, maar vooral omdat haar esthetische voorkeur hier naar uitgaat. Marmer ademt een sfeer van sereniteit, die haar aan ongerepte sneeuw doet denken en bezit tevens de majestueuze kracht van het gebergte waaruit de steen voort kwam. Een bijzonder spannend effect wordt gecreëerd: dit harde koele materiaal in vriendelijk ogende, organische vormen. Deze spanning is het gevolg van het zoeken naar creatieve vormoplossingen binnen de zelf opgelegde beperking van het materiaal. Met deze wijze van vormgeven onderzoekt Vivianne Schuijren thema’s die haar persoonlijk raken zoals; tegenstellingen binnen een totaal gestalt waar vanuit een (gender) identiteit is opgebouwd.
"Voor mij is het een uitdaging om op de grenzen van het figuratieve tot een abstractie te komen. Het menselijk lichaam als een opeenstapeling van organische vormen. Om in het reeds gekende, zoals het menselijke lichaam een vernieuwd element te leggen waardoor er een derde werkelijkheid ontstaat en dat is de sfeer die het geheel uittilt boven haar bestaande vorm."
